مبادا داشته های فهمیدنیت از دانسته های خواندنیت بیشتر باشد
پیروز کسی است که در پذیرش شکست آنقدر مقاومت کند که تحمل حریفش پایان یابد
بی شک نام اصلی این وقتها، وقت تلف شده خواهد بود
و این امر به تبدیل قطعی ما به انسان ناموفق خواهد انجامید...
"دلخوش نبودن" با "دل خوش نداشتن" خیلی فرق میکند
اما هر دو صفات بدی هستند
البته محصول خواست یا نتیجه اعمال خود ماست.
ما گمان می کنیم او حرمت محترمی را پاس داشته که بی منت می بارد و می باراند؛
او می خواهد بفهماند بی هیچ چشمداشتی برای همان نامردمان نیز می باراند
رحمان "بودن" یعنی چه و ما کجای معامله را کج نوشته ایم.
الهی نصیرمان باش که بشناسیم مسیر درست دیدن را.
سالیانیست در این گنبد دوار همه؛
در پی هیچ دوانند و کسی "هیچ" نشد
فراموش شدن بد است،
اما فراموش کردن بدتر است رفیق!!!
خدا را شکر که من فقط بد را تجربه کرده ام
و مجبورت می کنند که بگویی:
"چقدر یا چه کسی را بیشتر دوست داری؟!"
یا از آن بد تر مجبورت می کنند به دروغ بگویی:
"یا تو یا هیچکس دیگه"!
اما من یاد گرفته ام که دل دریاست و خصلتش بینهایت بودن.
باید او را بی نهایت دوست داشت و به او عشق ورزید.
از شنیدن حرفهای مبهم و از گفتن حرفهای صریح به یک اندازه می ترسم
و هر وقت که از این دو حالت لذت می برم، ترسم بیشتر می شود.
تصمیم گرفته ام بیشتر از گذشته آدمها را برنجانم،
اما دیگر با ترس و ابهام حرف نزنم.
یکی از انتقادات ثابتی که از من می شود
صریح بودن بیش از حد من است
حالا فکر کن گفتن این جمله یعنی:
رسیده ام به کجا؛ یا رسانده اندم به کجا!!!
چقدر زجرآور است...
وقتی اطرافیانت گوششان را با دلشان تنظیم کرده اند، نه با هدف تو.
یعنی چیزی برداشت می کنند که دلشان میخواسته بشنوند.
و چه زجرآورتر...
وقتی می گویند: خودت گفتی...
کسی می داند چه باید کرد؟؟؟
اگرچه عنوانش عمود دین باشد...
بقا در تقواست...
اگر از تقوا کوتاه بیاییم عبرت آیندگان خواهیم شد!!!
سکوت زبان چشم ها را بینا می کند
بگذار تحت تاثیر اعمالت باشند نه حرفهایت(اگر راست می گویی!)
بشر را همچو عاشق با دل تنگ آفریدی آفرین بر تو
بشر را همچو طوفان در دل درد آفریدی آفرین بر تو