من باور دارم که در قبال جامعه، بالاخص نسل بعد و نسل های بعدتر، مسئولم
و اگر در قبال آنها کمکاری کنم به تاریخ بشریت مدیون خواهم بود.
من باور دارم که در قبال جامعه، بالاخص نسل بعد و نسل های بعدتر، مسئولم
و اگر در قبال آنها کمکاری کنم به تاریخ بشریت مدیون خواهم بود.
من باور دارم که دنیا پایان نزدیکی دارد و
عالم پس از آن را، هرچه باشد(حتی اگر نباشد!)
به دنیا ترجیح می دهم.
من باور دارم که هیچ ارزشی نباید جایش در زندگی خالی باشد و
تحصیل علم، سلامت، کار، مردم داری، خانواده دوستی و... را
"ارزش می دانم"
من باور دارم که اسلام بهترین و تنها راه دوستی با خداوند است
من باور دارم که آنچه هست؛ هست
اما آنچه نیست، می تواند باشد.
پس از شرایط موجود گله و شکایتی ندارم.
من باور دارم که در جهان تنها سه عنصر مهم وجود دادرد
خدا، انسان و شیطان
پس هیچ دشمنی جز شیطان و دوستانش وجود ندارد
و
هیچ دوستی جز خدا و دوستانش وجود ندارند.
روزگار من را به یاد چاه تنهایی امام عارفان می اندازد!
دیگر هر آرزوی زیبایی را باید آرام زمزه کرد...
آقا جان؛
اگر شما نبخشید
برای ما چاره دیگری نخواهد بود...
شرمنده ایم که برای عذرخواهی هم
تنها دلیلمان بیچارگی است...